Mazurski wyjazd uczestników Środowiskowego Domu Samopomocy Caritas Diecezji Toruńskiej im. Św. Jana Pawła II

Okres wakacyjny oraz słoneczna, letnia pogoda sprzyja organizacji rekreacyjnych wycieczek. Oderwanie się od spraw codziennych, a także chęć poznania i zwiedzenia ciekawych zakątków naszej pięknej Ojczyzny zmotywowało uczestników i pracowników Środowiskowego Domu Samopomocy Caritas Diecezji Toruńskiej Im. Św. Jana Pawła II w Iłowie-Osadzie do odwiedzin Krainy Wielkich Jezior Mazurskich.

Pierwszy dzień

17 lipca wczesnym rankiem spakowana i zwarta grupa uczestników ŚDS wraz z pracownikami placówki zmierzała do żeglarskiej stolicy Polski, czyli Mikołajek. Po skosztowaniu przepysznego ciepłego posiłku, nasz pierwszy dzień wycieczki rozpoczęliśmy od rejsu statkiem po jeziorze Mikołajki i Śniardwy. Podziwialiśmy przepiękną panoramę Mikołajek oraz mnóstwo żaglówek, jachtów i katamaran. Po ekscytującej wyprawie wodnej nie zabrakło lodów, zakupu pamiątek i upominków oraz upamiętnienia naszych wspólnych wrażeń robiąc zdjęcia na Placu Wolności, gdzie znajduje się fontanna w kształcie ryby z wizerunkiem Króla Sielaw. To cenny zabytek i fantastyczne miejsce, o którym krążą liczne legendy. Późnym popołudniem udaliśmy się do hotelu, gdzie zostaliśmy zakwaterowani w pokojach. Urzeknięci pięknem przyrody otaczającej hotel, który znajduje się w sercu Parku Krajobrazowego, lasów Puszczy Piskiej, którego granice opływają wody jeziora Bełdany wybraliśmy się na rekreacyjny spacer. Następnie skorzystaliśmy z bazy hotelowej grając w kręgle oraz bilard. Dzień pełen atrakcji i aktywnego wypoczynku zakończyliśmy w pełni zachwyceni, ale i zmęczeni udając się na odpoczynek, aby nabrać siły na kolejne dni zwiedzania.

Drugi dzień

Drugi dzień naszej wyprawy przywitał nas od wczesnego ranka piękną i słoneczną pogodą, która sprzyjała zwiedzaniu zaplanowanych atrakcji. Po śniadaniu udaliśmy się do Parku Dzikich Zwierząt w Kadzidłowie, który znajduje się na terenie Mazurskiego Parku Krajobrazowego. Tam mieliśmy do pokonania kilkanaście hektarów śródleśnych łąk oglądając przy okazji bytowanie dzikich zwierząt m.in.: jelenie, sarny, wilki skandynawskie, łosie, kozy, daniele, tarpany, głuszce, puchacze, bociany czarne, orły, pawie. Związku, iż niektóre zwierzęta były dość oswojone mogliśmy je nakarmić i zrobić zdjęcia. Niezapomniane wrażenie sprawiało wśród uczestników Domu możliwość pogłaskania i dotknięcia dzikiego zwierzęcia, a zwierzęta bardzo dobrze obcowały wśród ludzi, szczególnie wśród tych, którzy mieli dla nich pyszną przekąskę. Następnie po skosztowaniu obiadu i odpoczynku czekała na nas kolejna niespodzianka, a mianowicie spływ łodziami rzeką Krutynią wraz z flisakami. Spływ odbył się na górnym odcinku rzeki czyli na jednym z najpiękniejszych i najatrakcyjniejszych jej fragmentów. Po drodze podziwialiśmy walory krajobrazowe i przyrodnicze Krutyni, które sprzyjały powstaniu rezerwatu przyrody. Na płytkim dnie rzeki często widzieliśmy liczne muszle małży, a na wodzie grzybienie i grążele, ponadto wśród mieszkańców rezerwatu podziwialiśmy kaczki krzyżówki oraz łabędzie. Wysokie brzegi, porośnięte starodrzewami sosnowymi i starymi dębami, których wiele leży w części nurtu rzeki, dopełniają krajobraz i sprawiły, że uczestnicy nie chcieli opuszczać łodzi. Zrelaksowani i odprężeni późnym popołudniem udaliśmy się do hotelu, gdzie czekało na nas ognisko i kolacja. Podczas wspólnego degustowania nie zabrakło hucznej biesiady i tańców. Kolejny dzień zakończyliśmy owocnie oraz z mnóstwem wspomnień i uśmiechem na twarzy.

Trzeci dzień

Trzeci dzień naszej wspaniałej wycieczki rozpoczęliśmy od śniadania i spakowaniu bagaży, gdyż niestety nadszedł czas na wyjazd do domu. W planach tego dnia odwiedziliśmy Zabytkową Wyłuszczarnie Nasion im. Zdzisława Borońskiego w Rucianem-Nidzie przypominającą żywe Muzeum. Tam dowiedzieliśmy się o charakterystyce polskich lasów, szczególnie o historii Nadleśnictwa Maskulińskich. Następnie wraz z przewodnikiem mogliśmy zwiedzić wyłuszczarnię nasion przy okazji dowiadując się wielu cennych informacji. Wyłuszczarnia jest żywym świadectwem doskonałej myśli technicznej pierwszej połowy XX wieku i w pełnym naszym przekonaniu stanowi Ośrodek Edukacji Leśnej. W podróży powrotnej zatrzymaliśmy się na ciepły posiłek w Szczytnie. Wracając do domu wspominaliśmy nasze atrakcje, wymienialiśmy się niezapomnianymi wrażeniami. Jeszcze długo będziemy wspominać piękne krajobrazy i miło spędzony wspólnie czas. Wycieczka upłynęła nam bardzo szybko, pozostawiając wiele wspólnych spędzonych chwil. Niewątpliwie wyjazd wpłynął na poznawanie naszego kraju, jego środowiska przyrodniczego, tradycji, zabytków kultury i historii, integrację i rehabilitację społeczną oraz przełamywanie wszelkich stereotypów i barier dotyczących osób niepełnosprawnych.

Lucyna Mątowska 

 (Fot. archiwum ŚDS Caritas)